باباافضل کاشانی

رباعی شمارهٔ ۷

۱

آبی که به روزگار بندد کیمُخت

تو گه پسرش نام نهی، گاهی دخت

۲

خانی شد و پندار در او رخت نهاد

دیگی شد و امید در او سودا پخت

رباعیات بابا افضل کاشانی (بضمیمه مختصری در احوال و آثار وی بقلم سعید نفیسی) گلشن صبا (بضمیمه قصیده لامیه) - بابا افضل کاشانی, فتحعلی خان ملک الشعرآئ صبای کاشانی - تصویر ۹۸

رباعیات بابا افضل الدین کاشانی (به ضمیمه مختصری در احوال و آثار وی) به قلم استاد سعید نفیسی - بابا افضل کاشانی - تصویر ۲۷

user_image

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۴/۱۶ - ۱۲:۵۲:۱۲

فرانمون به پندارین بودن همه زندگی است