باباطاهر

(واشم )یعنی چی؟

به سختی در روابط انسانی می توان عشق همراه با احترام را یافت. به عبارت دیگر بسیار دشوار است که عاشق کسی شد و در همان حال او را محترم شمرد. در عشق به دیگران، رگه هایی قوی از خود خواهی نهفته است؛ به نحویکه عاشق تاب آزادی معشوق را نمی یابد و آزادی او را محترم نمی شمرد. به همین خاطر در عشق های رایج، عاشق بر خلاف ظاهر، در درجۀ اول دوست دار خود است و معشوق متعلق این خودخواهی قرار می گیرد چون منفعتی را (گرچه ممکن است بسیار لطیف از جنس احساسات باشد) به عاشق می رساند. حال اگر این منفعت برچیده شود، عشق نیز فرو می ریزد. برای آنکه بتوان تشخیص داد که عاشق به راستی دوست دار خود است یا معشوق، بایستی دید که در هنگام تضاد منافع، عاشق منفعت معشوق را بر منفعت خود ترجیح می دهد یا برعکس. اگر عاشق منفعت یا خواست معشوق را بر منفعت و خواست خود ترجیح داد، این عشق البته با احترام همراه است. نمونه ای از تبلور این عشق کمیاب را می توان در اشعار باباطاهر یافت:«بشم واشم ازین عالم بدر شمبشم از چین و ما چین دورتر شمبر دلدار پیغومی فرستمکه این دوری بسه یا دورتر شم»اگر خواست دلدار دوری اوست، به او پیغام می دهد که باز هم حاضر است دورتر شود؛ گرچه این دوری خلاف میل درونی و خواست او است: «ته دوری از برم، دل در برم نیستهوای دیگری اندر سرم نیستبجان دلبرم کز هر دو عالمتمنای دگر جز دلبرم نیست»

لطفا تصحیح کنید. "بر دلدار پیغامی فرستم ... که گر دوری خوشه دورتر شم"

هم اکنون در زبان لری ما واژه های بشم و بدر وجود داره و به ترتیب به معنای بروم و بیرون هستند.

لطفا این آهنگ رو هم اضافه کنید که این شعر را استاد محمودی خوانساری با نهایت زیبایی خوانده اند https://www.youtube.com/watch?v=GR7QtdYEEz8&t=42m36s آی دی یو توب دقیقه 42:36 v=GR7QtdYEEz8