گنج تاریخ ما - باباطاهر - یکی برزیگرک نالان درین دشت

علی محمد

۱۳۸۹/۰۸/۱۵ - ۱۵:۴۶:۴۴

با عرض سلام فکر کنم مصرع دوم بیت دوم اینچنین باشد:بباید کشتن و هشتن در این دشت

داود

۱۳۹۹/۰۹/۱۴ - ۱۷:۳۸:۱۴

باسلام یا بنده اشتباه متوجه شدم ویا خواننده شعر کشت بمعنای کاشت بذر را گشت بمعنای سیاحت می‌خواند. باتشکر

احمدرضا

۱۳۹۹/۱۲/۱۹ - ۱۴:۵۲:۴۷

سلام و تشکربه نظر حقیر خواننده این ابیات را مطابق متن درج شده قراعت نکرده است. این قراعت با نسخ دیگر هم تطبیق ندارد.علاوه بر آن کلمه برزیگرک نمی تواند درست باشد چون تحقیر آمیز است حال انکه این برزگر اگاه و فهیم است و محال است شاعر با لفظ تحقیر از ایشان یاد کند.

nabavar

۱۳۹۹/۱۲/۱۹ - ۱۵:۲۶:۴۰

گرامی جابر موسوی صالحینخوان برادر. غلط خواندییکی برزیگرک نالان درین دشتبخون دیدگان آلاله می‌کشتهمی کِشت و همی گفت ای دریغابباید کِشت و هِشت و رفت ازین دشتکَشت و هَشت اشتباه است کِشت و هِشت درست است

حامد

۱۴۰۰/۰۲/۰۲ - ۰۹:۲۶:۴۱

یکی برزیگری نالون در این دشتبه چشم خون فشان آلاله می‌کشتهمی کِِشت و همی گفت ای دریغابباید کِشتن و هِشتن در این دشت(که باید کِشتن و هِشتن در این دشت)صحیتر می نماید

محسن مرتضوی

۱۴۰۳/۰۶/۱۸ - ۰۶:۱۱:۴۵

هِشتن یعنی رها کردن. برزیگرک یعنی کشاورز کوچک؛ در اینجا "کاف" برای تصغیر و شاید تحبیب آمده است نه تحقیر و بی احترامی. البته گویا در برخی گویش‌ها "کاف" به معنای "یک" نیز می‌آید. همچنین در این دو بیتی، قافیه قرار گرفتنِ "دَشت" و "کِشت" از آن دسته عیوب قافیه است که به اصطلاح به آن "اِقوا" گویند و درمیان شعرِ شاعران بزرگ نیز رخ داده است.برای مثال در شعری از فردوسی آمده: نشسته به یک دست او رزدهُشت/که با زند و اُست آمده‌ست از بِهِشت. توضیح بیشتر: پیوند به وبگاه بیرونی

باباطاهر

دوبیتی شمارهٔ ۱۵

تصاویر و صوت

سید جابر موسوی صالحی :

نظرات