باباطاهر
دوبیتی شمارهٔ ۱۷۷
۱
گلی کشتم باین الوند دامان
آوش از دیده دادم صبح و شامان
۲
چو روج آیو که بویش وا من آیو
برد بادش سر و سامان بسامان
نظرات