باباطاهر

باباطاهر

دوبیتی شمارهٔ ۳۳

۱

غم عشقت بیابان پرورم کرد

فراقت مرغ بی‌بال و پرم کرد

۲

بمو واجی صبوری کن صبوری

صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد

تصاویر و صوت

سید جابر موسوی صالحی :

نظرات

user_image
ana
۱۳۸۹/۱۱/۱۷ - ۱۶:۴۴:۳۲
غم عشق بینهایت است و تلخ .
user_image
امید
۱۳۹۱/۰۷/۲۴ - ۰۹:۳۴:۰۵
عشق هم عشقهای قدیم
user_image
یدابامصاع
۱۳۹۲/۱۰/۰۲ - ۱۵:۲۶:۳۱
آی گفتی
user_image
احسان
۱۳۹۵/۰۶/۱۱ - ۱۱:۳۸:۰۴
عشق دریایی کرانه ناپدیدکی توان کردن شنا ای هوشمند
user_image
کسرا
۱۳۹۵/۰۶/۲۶ - ۰۹:۰۱:۲۱
مات و مبهوت این دو بیتی ام
user_image
جمیل
۱۳۹۶/۰۴/۱۸ - ۰۴:۳۶:۲۹
مرا گفتند صبوری کن صبوریصبوری خاک عالم بر سرم کرد
user_image
Karma Fr
۱۳۹۷/۰۴/۰۸ - ۰۵:۴۷:۳۲
منظور شاعر «عشق حضرت دوست» است و گرنه این عشقهای زمینی، طیفی هستند از فرمایشات نفس اماره!
user_image
امیر
۱۳۹۷/۰۸/۱۷ - ۰۹:۴۸:۵۴
منظور از شاعر عشق زمینیه.عشق های زمینی هم میتونن متعالی باشن.
user_image
fatima
۱۳۹۸/۰۱/۱۵ - ۰۲:۳۰:۴۸
هرکس به اندازه وسعت قلبش معشوقی دارد...عشق حضرت باری تعالی در هر دلی نمی گنجد.اما عشق زمینی هم اگر عشق باشد در نهایت به سمت عشق حقیقی رهنمون می شود انشاالله...و باباطاهر....نسبت زمینی بودن به این عاشق عارف بی انصافی در حق ایشان استخوشا آنان که الله یارشان بی / بحمد و قل هو الله کارشان بی خوشا آنان که دایم در نمازند / بهشت جاودان بازارشان بی
user_image
علی عسکری_حامی سرخ
۱۳۹۸/۰۴/۱۸ - ۰۹:۰۴:۴۹
درود بر شما-غم عشقت بیابان پرورم کردهوای وقت(بخت)، بی بال و پرم کردبه ما گفتی صبوری کن صبوریصبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد
user_image
ستاره
۱۳۹۸/۱۱/۱۲ - ۱۷:۰۲:۲۴
سلام ،ممنون از سلیت خوبتون ،حقیقتا این سوال برام پیش اومده که شاید جواب درستشو اینجا بگیرم ، من از طریق مادربزرگم بابا طاهر و شناختم ایشون دو بیتی ها را خیلی زیبا با سوز دل میخونند ،مادربزرگ من اهل نایین اند از تیره ی زرتشت ، لهجه و کلمات به کار برده همان کلمات در زبان نایینی ، میشه انتمال داد اهل نایین باشند نه همدان؟
user_image
رهرو
۱۳۹۹/۰۲/۲۶ - ۰۶:۰۵:۰۲
با سلام این دو بیتی عارفانه و عاشقانه، زبان حال حضرت زینب سلام الله علیها در باب خداحافظی از حضرت اباعبدالله علیه السلام است. روح بابا طاهر شاد و خداوند درجاتش را متعالی بفرماید، آمین.
user_image
مجتبی
۱۴۰۱/۱۰/۰۸ - ۱۲:۰۳:۲۹
سلام؛ ضمن تشکر از سایت خوبتان در کتاب "دوبیتی های بابا طاهر" بر اساس نسخه "محمد علی فروغی" کلمه "طُرفه" به جای "طَرفه" که خوانش شده نوشته شده است.