باباطاهر

دوبیتی شمارهٔ ۷۰

غم و درد مو از عطار واپرس

درازی شب از بیمار واپرس

خلایق هر یکی صد بار پرسند

تو که جان و دلی یکبار واپرس

سید جابر موسوی صالحی :

عیسی سده

۱۳۹۴/۰۲/۰۴ - ۱۴:۵۵:۰۲

زیباست این شعر، و چقدر به زبان لارستانی خنجی نزدیکه

یاسر رییسوند(پاییز)

۱۳۹۹/۰۸/۳۰ - ۲۲:۴۵:۴۱

سلام.به دوستان گنجوریباباطاهر اول اینکه ایرانی ستگویش اش لکی ست لری هم گفته یعنی دو گویش خویشاوند ایرانی.درازی شو ...با توجه به مو صحیح استپاییز خود هم لک و هم لر است علاوه بر فحوای کلام شعرپاییز یاسر رییسوند

علیرضا خدابنده

۱۴۰۰/۱۰/۲۷ - ۰۶:۱۴:۴۱

همین شعر به شکلی دیگر: غم و درد مو از عطار می‌پرس درازی شب از بیمار می‌پرس خلایق جملگی احوال پرسند ته که جان و دلی یکبار می‌پرس