شیخ بهایی
غزل شمارهٔ ۹
۱
آنها که ربودهٔ الستند
از عهد الست باز مستند
۲
تا شربت بیخودی چشیدند
از بیم و امید، باز رستند
۳
چالاک شدند، پس به یک گام
از جوی حدوث، باز جستند
۴
اندر طلب مقام اصلی
دل در ازل و ابد نبستند
۵
خالی ز خود و به دوست باقی
این طرفه که نیستند و هستند
۶
این طایفه‌اند، اهل توحید
باقی، همه خویشتن پرستند
نظرات
Ghazal
سعید سلطانی
سیدمحمدحسین میرفخرائی