شیخ بهایی
رباعی شمارهٔ ۱۱
۱
با هر که شدم سخت، به مهر آمد سست
بگذاشت مرا و عهد نگذاشت درست
۲
از آب و هوای دهر، سبحانالله
هر تخم وفا که کاشتم، دشمن رست
نظرات