شیخ بهایی
رباعی شمارهٔ ۴۰
۱
کاری ز وجود ناقصم نگشاید
گویی که ثبوتم انتفا میزاید
۲
شاید ز عدم، من به وجودی برسم
زان رو که ز نفی نفی، اثبات آید
نظرات
MOSTAFA Nikroozi