
شیخ بهایی
رباعی شمارهٔ ۷۷
۱
تا از ره و رسم عقل، بیرون نشوی
یک ذره از آنچه هستی، افزون نشوی
۲
من عاقلم، ار تو لیلی جان بینی
دیوانهتر از هزار مجنون نشوی
نظرات
مجتبی داننده
محسن ، ۲