شیخ بهایی
بخش ۲۱ - فی ذم من تشبة بالفقراء لسالکین و هو فی زمرة اشقیاء الهالکین
۱
نان و حلوا چیست؟ این اعمال تو
جبهٔ پشمین، ردا و شال تو
۲
این مقام فقر خورشید اقتباس
کی شود حاصل کسی را در لباس
۳
زین ردا و جبه‌ات، ای کج نهاد!
این دو بیت از مثنوی آمد به یاد:
۴
«ظاهرت، چون گور کافر پر حلل
وز درون، قهر خدا عز و جل
۵
از برون، طعنه زنی بر بایزید
وز درونت، ننگ می‌دارد یزید»
۶
رو بسوز! این جبهٔ ناپاک را
وین عصا و شانه و مسواک را
۷
ظاهرت، گر هست با باطن یکی
می‌توان ره یافت بر حق، اندکی
۸
ور مخالف شد درونت با برون
رفته باشی در جهنم، سرنگون
۹
ظاهر و باطن، یکی باید، یکی
تابیابی راه حق را، اندکی
نظرات
ناشناس
هاتف اردکانی