ملک‌الشعرا بهار
شمارهٔ ۶۰
۱
میان ابرو و چشم تو گیر و داری بود
من این میانه شدم کشته این چه کاری بود
۲
تو بی‌وفا و اجل در قفا و من بیمار
بمردم از غم و جز این چه انتظاری بود
۳
مرا ز حلقهٔ عشاق خود نمی‌راندی
اگر به نزد توام قدر و اعتباری بود
۴
در آفتاب جمال تو زلف شبگردت
دلم ربود و عجب دزد آشکاری بود
۵
به هر کجا که ببستیم باختیم ز جهل
قمار جهل نمودیم و خوش قماری بود
۶
تمدن آتشی افروخت در جهان که بسوخت
ز عهد مهر و وفا هرچه یادگاری بود
۷
بنای این مدنیت به باد می‌دادم
اگر به دست من از چرخ اختیاری بود
۸
میی خوریم به باغی نهان ز چشم رقیب
اگر تو بودی و من بودم و بهاری بود
تصاویر و صوت
نظرات
نادر..