ملک‌الشعرا بهار

ملک‌الشعرا بهار

شمارهٔ ۶۳

۱

آن چه شعله است کزان راهگذار می‌آید

یا چه برقیست که دایم به‌نظر می‌آید

۲

ظلماتیست جهانگیرکه چون سیل روان

مژده آب حیاتش ز اثر می‌آید

۳

زادهٔ فکر من است این که پس از چندین قرن

به سفررفته و اکنون زسفر می‌آید

۴

دیده بگشای و در آغوش بگیرش کز مهر

پسری بر سر بالین پدر می‌آید

۵

اگر این فتنه گری زان خط سبز است چه باک

خوش بود فتنه گر از دور قمر می‌آید

۶

پا و سر می‌شکند راه خرابات ولی

مرد وارسته ازبن راه بسر می‌آید

۷

ای دل از کو تهی دست طلب شکوه مدار

صبرکن عاقبت آن نخل به‌بر می‌آید

۸

هرکجا بگذرد آن سرو خرامنده بهار

خاک راهش به نظرکحل بصر می‌آید

تصاویر و صوت

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۰۴۹
عندلیب :

نظرات

user_image
محمدرضا
۱۳۹۳/۱۲/۱۳ - ۱۴:۴۰:۵۸
سلامدر پایانِ مصرعِ اولِ بیتِ اول ، واژه ی "راهگذار" ، می بایست "راهگذر" باشد ، چون هم وزن و هم قافیه را به هم ریخته.وزن :فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعلُن (بحر رمل مثمن مخبون محذوف)قوافی :نظر - اثر - سفر - پدر و...که "راهگذار" با هر دو مغایرت دارد.با سپاس
user_image
عباس سلیمیان ریزی
۱۴۰۲/۰۳/۱۵ - ۰۱:۲۴:۳۱
سلام  بیت ششم، مصرع دوم مرد وارسته از «این» راه بسر می آید