ملکالشعرا بهار
شمارهٔ ۹۴
۱
بر سبزه نشست بلبل و قمری
باید می سرخ چون گل حمری
۲
آری می سرخ درخور است از آنک
بر سبزه نشست بلبل و قمری
۳
آن سرخ مِیی که گَرْش بربویی
نشناسیاش از بنفشهٔ برّی
۴
آن می که سحابش اندرون بینی
رخشندهتر از ستارهٔ شعری
تصاویر و صوت
نظرات