ملک‌الشعرا بهار

ملک‌الشعرا بهار

شمارهٔ ۳۹ - برف

۱

ابری به خروش آمد چون قلزم مواج

بر روی زمین بیخت هزاران ورق عاج

۲

گویا فلک امروز بریزد به سر خلق

پس ماندهٔ آن شیر برنج شب معراج

۳

حلاج شدست ابر و زند برف چو پنبه

لرزان من ازین حادثه چون خایهٔ حلاج

۴

گویی که یکی سید، مندیل عوض کرد

زان برف فراوان که نشسته به سرکاج

تصاویر و صوت

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۰۸۴
عندلیب :

نظرات

user_image
احمد آذرکمان
۱۳۹۴/۰۸/۲۱ - ۱۶:۱۷:۳۹
( برفِ نوبار )می گَم کدوم سیاهیه که بتونه از پسِ تضادِ با سپیدیِ برفِ نوبار بر بیاد ؟انگار سال ها پیش بود یا شایدم دیروز ، درست یادم نیست فقط یادم هست که یه تابلو دیدم که همه یِ هدفِ نقاشش در اُوُردنِ کُنتِراستِ یه پیشاب ِ زرد رنگ بود روی سپیدی یه برفِ نوباری که ضرب الاجلی اتفاق افتاده بود . ولی چرا ذهنم تا حالا نقش اون تابلو رو تو خودش انبار کرده نمی دونم.شاید اگه ندونم هم بهتره . چیزی که از این پرسش مهم تره به نظرم اینه که بگم الان دوست دارم از خودم بپرسم برف نوبار از کدوم صفتِ خدا سرچشمه گرفته و می گیره ؟نه این هم مهم نیست فقط باید حالا توی این دقیقه به خودم اجازه بِدَمِ که خاطره هامو تَر کُنم و ذهنم رو چند ورق بزنم جلو و برسم به جایی که از مَلَک الشُعرایِ بهار بپرسم به تن گنبد گیتی _ دماوند _ یه برف نازک و تورتوری بیش تر می آد یا یه برف ضخیم و قَطور ؟دلم نمی خواد به تَهِ ذهنم برسم ولی نمی دونم چرا حس می کنم تَهِ ذهنم یه روز یِه برف نوبار بی مقدمه می آد و شرم گاهِ خورشید رو تا اَبد می پوشونه ولی این فقط یه حسه یه قضیه یِ ریاضی نیست که بتونم اثباتش کُنم .عجله نَکُن چیزی نگذشته از برف نوباری که از صدای احمد شاملو بیرون اومده ، برف نوبهاری که باید خیلی سنگین بباره تا از پس اون تُنِ صدایِ عظیم الجثه بر بیاد .چی فکر می کنی بین برفِ صبح یا برفِ شب ، امتیاز رو به کدومش می دی ؟ ولش کُن برفِ پالتویِ خیالت رو جلو آتیشی که با اشیای بیهوده گرم و روشنه بتِکون ." احمد آذرکمان _ بیستم آبان "
user_image
احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com
۱۳۹۷/۰۸/۰۶ - ۰۳:۰۱:۰۱
برفِ کنارِ دَرسوراخِ پیشاب . 『؟』نوع نگاه از درون به بیرون است .ما در این هایکو با دو روزن سر و کار داریم که به ترتیب گشوده می شوند . روزنی که ابتدا از گشوده شدن در به وجود آمده است ، و بعد هم سوراخ پیشاب . و البته احتیاج به دفع پیشاب باعث گشوده شدن هر دو روزن شده است . گویا برف کنار در ، مانع خروج آن آدم شده ولی مانع خروج احتیاجات وی نشده . چیزی که پایان بخش این نگاهِ کوتاه است سیالیت ادرار و رفع احتیاج آدمی است بر تکه های سرد و یخیِ برف و رقص بخارهایی که روی هوا در حال محو شدن است بی آن که رد پایی از آن آدم روی برف نقش ببندد . بلکه آن احتیاج آدمی بود که روی تکه های برف نقش بست . نقشی که دیر یا زود ظاهر خود را خواهد باخت ، یا با بارش نُوتر برف و یا با آب شدن کامل برف .احمد آذرکمان ـ 6 آبان 97
user_image
۸
۱۳۹۷/۰۸/۰۶ - ۱۲:۲۷:۴۷
آذر کمان گرامیبه گنبذ گیتی همان تن پوشی می آید که بر تن داردهزاران هزار سالهاو، روزی که برف نو بار شرمگاه خورشید را بپوشاند خود ابد استو برف بام و شام هردو سپید اند نگاه ما ست که دیگر گون می بیندشان.و تندرست و شادکام بوید.