
ملکالشعرا بهار
شمارهٔ ۴ - غزل
۱
روی ماهت ر ببین تا عشقم باور کنی
رنگ زردم ر ببین تا جورت کمتر کنی
۲
نیصب شو وخت که بوی زلفهات ر مشنوم
گر ببینی روز مور خاک سیا ور سر کنی
۳
زلف کر نیلیر ازی بیشتر مزن قیچی که واز
مثل پیشتر نِمْتَنی چرخ مُو رَ چِنْبَرْ کِنِی
۴
ای بهار اُقذر به پیش مو مخن والنازعات
گر به حال مو بیفتی الذیر از بر کنی
نظرات
افضل رقوی