ملک‌الشعرا بهار
فقرۀ ۱۰۸
دست از دزدی و پای از بی‌خویشکاری رفتن و منش از وارونگی و کجی بازدار، چه کسی که او کرفه کند پاداش یابد و کسی که گنا کند بادافراه برد.
۲
به‌دزدی مبر دست و ستوار باش
منش را ز پستی نگهدار باش
۳
مبر تاب هرگز تن ازکارکرد
که ازکارکردن شود مرد، مرد
۴
ز بی خویشکاری نگهدار پای
که بیکارگی هست پتیاره زای
۵
به‌هرکار پاداشنی همره است
گنهکاره را سخت بادافره است
نظرات