ملکالشعرا بهار
فقرۀ ۱۱۷
... شاد مباش، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.
۲
بود نازش مرد دانا به جان
به جان شاد باش ای پسر تا توان
۳
که تن همچو مشگی بود پر ز باد
نماندش چیزی چو بادش گشاد
نظرات