ملک‌الشعرا بهار
فقرۀ ۱۴۹
چو نیکویی به تو رسد بسیار شادی مکن و چون سختی و بدبختی رسد بسیار به غم مباش، چه نیکی زمانه با سختی و سختی زمان با نیکویی است و هیچ فراز نیست کش نشیب نه از پیش، و هیچ نشیب نیست کش فراز نه از پس.
۲
چو نیکی رسید بهرت از آسمان
از اندازه بیرون مشو شادمان
۳
چو زشتی رسد نیزت از روزگار
مشو ناامید از سرانجام کار
۴
بسا نیکیا کش بدی از پی است
بسا بد که نیکی همال وی است
۵
نشیب و فراز است کار جهان
همیدون بود آشکار و نهان
نظرات