ملکالشعرا بهار
فقرۀ ۹
باستان (آغاز و همواره) و همه گاه امید بر یزدان دار و دوست آن گیر که ترا سودمندتر بود.
۲
امیدت به دادار دارنده بند
گزین دوستی کت بود سودمند
نظرات