ملک‌الشعرا بهار
فقرۀ ۵۷
ناآمرزیده مرد آزرمان را به زندان مکن، گزیده و بزرگ مردم و هشیار مرد را بر بند زندان‌بان کن.
۲
به زندان مکن آبرومند را
میفکن نهال برومند را
۳
(جوان گنه کاره دربان مکن
به زندان مر او را نگهبان مکن)
۴
کسی کاو ندارد ز یزدان هراس
ندارد تو را بی گمان نیز پاس
۵
به زندانت بگمار مردی گزین
بزرگ و هشیوار و پاکیزه‌دین
نظرات