ملک‌الشعرا بهار
فقرۀ ۹۳
تند هلک‌گوی (عصبانی و دیوانه‌وار) مباش، چه تند هلک‌گوی مردم چنان چون آتش است که اندر بیشه افتد و همه مرغ و ماهی بسوزد و هم خرفستر سوزد.
۲
مشو در سخن تند و زنجیر خای
که تندی‌درخشیست خرمن گرای
۳
بود آتش تیز، گفتار تیز
که در بیشه چیزی نماند به نیز
۴
بسوزد تر و خشک‌ونزدیک‌ودور
چه مرغ و چه ماهی چه مار و چه مور
نظرات