ملک‌الشعرا بهار
بخش ۳۲ - درشتی کردن شوهر با زن خود
۱
گفت با زن که این اداهایت
پیش اینها نمود رسوایت
۲
بس که از خود ادا درآوردی
مر مرا نیز مفتضح کردی
۳
مگر این زن ز جنس زن‌ها نیست
مگر او عضو انجمن‌ها نیست
۴
بود او نیز خانمی خوشگل
چه از او کاست اندر این محفل؟
۵
بهر آن زن که تربیت دارد
رو گرفتن چه خاصیت دارد؟
۶
این رفیق من است نیکوکار
هست مردی شریف و وجدان‌دار
۷
رفت رنجیده زین سرای بدر
همه تقصیر تست احمق خر!
۸
زن بیچاره گریه را سر داد
رخ ز الماس اشگ زیور داد
۹
آلت زن دو چشم گریانست
حجتش اشک و آه، برهانست
۱۰
بر صناعات خمسهٔ منطق
صنعتی بر فزوده این مفلق
۱۱
منطق اوست چشم گوهربار
لب خموش و دو دیده در گفتار
۱۲
کیست آن کو سپر نیندازد؟
پیش برهانش حجت آغازد
۱۳
شوهر از اشگ و آه آن مضطر
قهر کرد و ز خانه رفت بدر
تصاویر و صوت
نظرات