ملک‌الشعرا بهار

ملک‌الشعرا بهار

شمارهٔ ۴۷

۱

دیشب من و پروانه سخن می‌گفتیم

گاه از گل و گه ز شمع‌، می‌آشفتیم

۲

شد صبح نه پروانه به جا ماند و نه من

گل نیز پر افشاند که ما هم رفتیم

تصاویر و صوت

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۱۴۴

نظرات

user_image
سعید حسینی
۱۴۰۱/۰۴/۲۵ - ۰۴:۵۳:۴۰
از اساتید خواهشمندم راجع به شدت و ضعف این رباعی چه از لحاظ مضمون و چه از لحاظ قافیه بنده را راهنمایی بفرمایند. تشکر