مجیرالدین بیلقانی

شمارهٔ ۱۴

غیرت وجه حالی من وجهک المنقش

شوشت حال قلبی من صد غک المشوش

ای قد و قامتت خوب وی زلف و عارضت خوش

آبی بر آتشم زن آبی بده چو اتش

مهلا فداک روح فالجسم فات عشقا

رفقا فکدت انی من دمعی الموشش

خوش خوش نشاط گستر بر دامن گل اکنون

کافگند روی گیتی از سبزه رنگ مفرش

یا منیتی و روحی فات الفؤاد فارحم

یا سلوتی و عیشی طال العناء فانعش

چون باخت دیده و دل خوش خوش مجیر با تو

روزش مخواه تیره عیشش مخواه ناخوش