بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۱۴۳۱
۱
هر نفس دل صدهزار اندیشه پیدا می‌کند
جنبش این دانه چندین ریشه پیدا می‌کند
۲
اقتضای جلوه دارد این‌قَدَر تمهید رنگ
تا پری بی‌پرده گردد شیشه پیدا می‌کند
۳
شمع این محفل مرا بر سوختن پروانه کرد
هرکه باشد غیرت از هم پیشه پیدا می‌کند
۴
مرد را سامان غیرت عارضی نبود که شیر
ناخن و دندان همان در بیشه پیدا می‌کند
۵
در زوال عمر وضع قامت پیری بس است
نخل این باغ ازخمیدن تیشه پیدا می‌کند
۶
یأس دل کم نیست گر خواهی ز خود برخاستن
نشئه‌واری از شکست این شیشه پیدا می‌کند
۷
حسرت پیکان او بی‌ناله نپسندد مرا
آخر این تخم محبت ریشه پیدا می‌کند
۸
دل وفا، بلبل نوا، واعظ فسون، عاشق جنون
هرکسی در خورد همت پیشه پیدا می‌کند
۹
عرصهٔ آفاق جای جلوهٔ یک ناله نیست
نی‌گره از تنگی این بیشه پیدا می‌کند
۱۰
بیدل از سیر تأمل‌خانهٔ دل نگذری
نقشها این پردهٔ اندیشه پیدا می‌کند
نظرات