بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۱۶۴۲
۱
کو رنگ، چه بو؟ جلوهٔ یارست ببینید
گل نیست همان لاله‌عذارست ببینید
۲
زبن برگ گلی چند که آیینهٔ رنگند
آن دست که بیرون نگارست ببینید
۳
آفاق به عرض اثر خویش اسیرست
صیّاد همین گرد شکارست ببینید
۴
بر صفحهٔ آتش‌زدهٔ عمر منازبد
فرصت چقدر سبحه شمارست ببینید
۵
این دشت که جولانگه صد رنگ تمناست
ای آبله‌پایان همه خارست ببینید
۶
خونگرمی عشق آینه‌پرداز بهارست
کو غنچه چه‌گل‌بوس و کنارست ببینید
۷
یک سجده نپیمود طلب بی‌عرق شرم
پیشانی ما آبله‌دارست ببینید
۸
آن رنگ کز اندیشه برون است خیالش
دیگر نتوان دید بهارست ببینید
۹
عمری‌ست تماشاکدهٔ شوخی نازیم
آیینهٔ ما با که دچارست ببینید
۱۰
بیدل ز نفس آینه‌ام یأس خروش است
کای دیده‌وران این چه غبارست ببینید
تصاویر و صوت
نظرات