بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۰۹۰
۱
نه تعین نه ناز می‌رسدم
تا جبین یک نیاز می‌رسدم
۲
ناز اقبال نارسایی ها
تا به زلف ایاز می‌رسدم
۳
تا ز خاکسترم اثر پیداست
سوختن بی تو باز می‌رسدم
۴
تا شوم قابل نم اشکی
دیده تا دل گداز می‌رسدم
۵
مژدهٔ وصل و بخت من هیهات
این نوا از چه ساز می‌رسدم
۶
نشئهٔ انتظار یعقوبم
ساغر از چشم باز می‌رسدم
۷
وارث عبرتم علاجی نیست
از جهان احتراز می‌رسدم
۸
سوی دنیا نبرده‌ام دستی
گرکنم پا دراز می‌رسدم
۹
گر همین نفی خویش اثباتست
رنگ نا رفته باز می‌رسدم
۱۰
سعی اشکم که دیده تا مژگان
صد نشیب و فراز می‌رسدم
۱۱
گر رموز حقیقتم این است
هرکجایم مجاز می‌رسدم
۱۲
نرسیدم به هیچ جا بیدل
تا کجا امتیاز می‌رسدم
تصاویر و صوت
نظرات