بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۱۵۴
۱
درین حیرتسرا عمریست افسون جرس دارم
ز فیض دل تپیدنها خروشی بی‌نفس دارم
۲
چو مژگان بسمل پروازم و از سستی طالع
همین بر پرفشانیهای خشکی دسترس دارم
۳
به صاف جام الفت کز طریق کینه‌‌جوییها
غبار دوست باشم گر غبار هیچکس دارم
۴
شدم خاک و به توفان رفت اجزای غبار من
هنوز از سعی الفت طرف دامانی هوس دارم
۵
هوای بیش نتوان یافت دام عندلیب من
به هر جا پر زنم از بوی گل چوب قفس دارم
۶
گر از تار نگاهم ناله برخیزد عجب نبود
به چشم خود گره گردیده اشکی چون جرس دارم
۷
نفس جز تاب و تب کاری ندارد مفت ناکامی
دماغ سوختن گرم‌ست تا این مشت خس دارم
۸
چو صبح از ننگ هستی در عدم هم بر نمی‌آیم
غبارم تا هوایی در نظر دارد نفس دارم
۹
همان منصور عشقم گر هوس فرسوده‌ام بیدل
به عنقا می‌رسد پروازم و بال مگس دارم
نظرات