بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۲۴
۱
نام خود را تا به رسوایی علم داریم ما
از ملامت‌کی به دل یک ذره غم داریم ما
۲
از قناعت بود ما را دستگاه همتی
چون هما در ظل بال خودکرم داریم ما
۳
بر امید آنکه یابیم از دهان او نشان
روی خود را جانب ملک عدم داریم ما
۴
در حرم،گه شیخ وگاهی راهب بتخانه‌ایم
هرکجا باشیم بیدل یک صنم داریم ما
نظرات