بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۳۸۰
۱
شررواری ز فرصت رو نمای خویش می‌جویم
نگاه واپسینم خونبهای خویش می‌جویم
۲
به غیر از خانمان‌سوزی مقامی نیست عاشق را
چو آتش گوشهٔ داغی برای خویش می‌جویم
۳
خرابیهای دل بی‌دام امیدی نمی‌باشد
شکست طرهٔ او از بنای خویش می‌جویم
۴
چو شمع کشته سامان تلاشم کم نمی‌گردد
سرگم کرده اکنون زیر پای خویش می‌جویم
۵
توان در صافی آیینه عرض نقشها دیدن
جهانی از دل بی‌مدعای خویش می‌جویم
۶
به گردون گر رسم زان آستان سر برنمی‌دارم
به هرجایم همان خود را به جای خویش می‌جویم
۷
بهارستان بیرنگ محبت رنگها دارد
به داغت بسکه ممنونم رضای خویش می‌جویم
۸
ضعیفی تاکجاها بست خم بر دوش عریانی
که من از اطلس گردون ردای خویش می‌جویم
۹
طلب عجز و تمنا یاس و من از ساده‌لوحیها
ز دامان تو دست نارسای خویش می‌جویم
۱۰
از افسون جرسها محملی پیدا نشد بیدل
کنون آواز پایش در صدای خویش می‌جویم
نظرات