بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۵۶۲
۱
فلک چه نقش‌کشد صرف بند و بست جبین
مگرزمین فکند طرحی ازنشست جبین
۲
به سجده نیز ز بار قبول نومیدیم
زمین معبد ما بود پشت دست جبین
۳
نگین عبرتی از سرنوشت هیچ مپرس
دمیده‌گیر خطی چند از شکست جبین
۴
ز صد هزار جنون و فنون نخواهی یافت
به غیر سجدهٔ عجز از بلند و پست جبین
۵
به پیش خلق دنی عرض احتیاج مبر
به خاک جرعه نریزد قدح پرست جبین
۶
بلند و پست جهان زیردست همواری‌ست
ز عضوهاست سرافرازتر نشست جبین
۷
به هیچ سوز حیا گرم ننگری بیدل
عرق اگر دهد آیینه‌ات به‌دست جبین
نظرات