بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۸۵۸
۱
آخر سیاهی از سر داغم به‌در نرفت
زین شب چوموی چینی امید سحر نرفت
۲
درهستی وعدم همه جا سعی مطلبی است
از ریشه زیر خاک تلاش ثمر نرفت
۳
نومید اصل رفت جهانی به ذوق فرع
تا وضع قطره داشت ز دریاگهر نرفت
۴
از بسکه تنگ بودگذرگاه اتفاق
چون سبحه خلق جزبه سریکدگرنرفت
۵
بر شعله‌ها ز پردهٔ خاکستر است ننگ
کاوارگی سری‌ست‌که در زیر پر نرفت
۶
از هیچ جاده منزل عشق آشکار نیست
فرسود سنگ وپی به سراغ شررنرفت
۷
درکوچهٔ سلامت دل، پا شمرده نه
زین راه بی‌ادب نفس شیشه‌گر نرفت
۸
آنجاکه نامهٔ رم فرصت نوشته‌اند
ما رفته‌ایم قاصد دیگر اگر نرفت
۹
گرمحرمی، به ضبط نفس‌کوش‌کز ادب
حرف به حق رسیده زلب پیشترنرفت
۱۰
زین خاکدان که دامن دلها گرفته است
خلقی زخویش رفت و به جای دگرنرفت
۱۱
بر حرص، پشت پا زدم اما چه فایده
گردی فشانده‌ام که ز دامان تر نرفت
۱۲
بیدل ز دل غبار علایق نمی‌رود
سر سوده شد چو صندل واین دردسر نرفت
نظرات