بلند اقبال

شمارهٔ ۷۶

۱

چشم ما را نور از دیدار توست

جان ما را شور از گفتار توست

۲

هر که منظور تو شد منصور شد

وآنکه منصور توشد بردار توست

۳

شهرت حسن تو شد از عشق ما

عشق ما راگرمی از دیدار توست

۴

مغز ما پیوسته سال وماه عمر

درزکام از زلف عنبر بار توست

۵

یوسف مصری بدان حسن جمال

درحقیقت بنده سر کار توست

۶

بسکه احسان کرده ازمرحمت

هر که را بینم به زیر بار توست

۷

اینکه باشد سرو بستان پا به گل

گوئیا از حسرت رفتار توست

۸

اینکه عالمتاب آمد آفتاب

پرتوی از جلوه رخسار توست

۹

اینکه شیرین گشته است اشعار من

ز التفات لعل شکر بار توست

۱۰

اینکه شد قند وشکر ارزان به فارس

ای بلند اقبال از اشعار توست