بلند اقبال
شمارهٔ ۳۸ - قطعه
۱
هر که را روزی فراخ آید به دهر
هیچ باکش نیست اندر تنگ سال
۲
وآنکه آمد تنگ روزی درجهان
در فراخی هم بود آشفته حال
نظرات