بلند اقبال
شمارهٔ ۴۹ - قطعه
۱
پی سواری خود مردمان خرندخری
برای صرفه که جونیم من دهند به او
۲
به اسب تازی مایل کسی نمی گردد
که خرج اوبودا فزون اگر چه هست نکو
۳
اگر چه اسب مر او را دهد نجات ازخصم
اگر چه خر کند او را فرو به گل درجو
نظرات