بلند اقبال
شمارهٔ ۸ - قطعه
۱
ز اقربا ومالها ای دل مشو شادان که هست
اقربایت عقربان ومالهایت مارها
۲
کاسه ات تا پر می است وکیسه ات تا پر ز زر
چون به گرد شهد موران هست گردت یارها
۳
لیکن آن گردد تهی چون ازمی این خالی ز زر
مر تورا آن یارها یکسر شوند اغیارها
نظرات