نجمالدین رازی
شمارهٔ ۴۰
۱
خوی سبعی ز نفست ار باز شود
مرغ روحت به آشیان باز شود
۲
پس کرکس روح روسوی علو نهد
بر دست ملک نشیند و باز شود
نظرات