نجمالدین رازی
شمارهٔ ۷۳
۱
ای پیر مغان می مغانی درده
و آن جام گران خسروانی درده
۲
حیف است که باده و میش می خوانند
آن مایهٔ آب زندگانی درده.
تصاویر و صوت
نظرات