ابن عماد
بخش ۳۴ - غزل
۱
حقا که نیابی از لبم کام
ضایع چه کنی درین غم ایام
۲
چون عود وجود خویشتن را
در مجمر غم چه سوزی ای خام
۳
در طرۀ من مپیچ چون باد
کاشفته‌ترت کند سرانجام
۴
ترک سر خویش بایدت کرد
گر در ره عشق می‌نهی گام
۵
همچون تو مرا بسی است عاشق
افتاده به پای خویش در دام
۶
گر ناله کنی ز شام تا صبح
ور گریه کنی ز صبح تا شام
۷
کامی ز وصال من نبینی
زین کام طمع ببر به ناکام
تصاویر و صوت
نظرات