بابافغانی
شمارهٔ ۲۶۶
۱
هر آنچ از صورت و معنی بر اهل راز می تابد
تمام از گوشه ی آن نرگس غماز می تابد
۲
قبای سبز را در خور بود این شده لعلی
که همچون آتش موسی ز سرو ناز می تابد
۳
نگویی این کبوتر از کجا می آورد نامه
که از هر شهپرش صد شعله در پرواز می تابد
۴
فغانی سوز پنهان درون با کس مکن روش
چرا کز شعله ی آه تو خود این راز می تابد
نظرات