بابافغانی

شمارهٔ ۲۹

۱

در طاعت و عشرت بقرارست دل ما

هر جا که رود همره یارست دل ما

۲

ما آینه ی حسن تو آشفته نخواهیم

برخیزد اگر زانکه غبارست دل ما

۳

روزی هدف تیر بلایی شود این دل

ویرانه مگردان که حصارست دل ما

۴

هر پاره ی این قلب سیه جوهر فردیست

بگذار و مسوزان که بکارست دل ما

۵

در جستن این طعمه همایان نگرانند

بربند که تعویذ شکارست دل ما

۶

بر حرف دل ما منه انگشت ملامت

ای مدعی اندیش که خارست دل ما

۷

دارد نظر همت بسیار عزیزان

هر چند که در دست تو خوارست دل ما

۸

باد از شرف لذت دیدار تو محروم

گر در غم آغوش و کنارست دل ما

۹

از غلغله ی سینه ی پرجوش فغانی

آسوده زگلبانگ هزارست دل ما