بابافغانی
شمارهٔ ۳۴۱
۱
یا مرا کامی ده از لعل شراب‌آلود خویش
یا هلاکم کن به زهر چشم خواب‌آلود خویش
۲
خندهٔ شیرین لبالب ساز با دشنام تلخ
از گدایان کم مکن لطف عتاب‌آلود خویش
۳
در چمن بند قبا بگشا و جیب غنچه را
نکهتی بخش از گریبان گلاب‌آلود خویش
۴
تا به کی ای سرو چمن گل در عرق داری نگاه
از حیا خوی کرده رخسار حجاب‌آلود خویش
۵
پیش آن لب‌ها فغانی از سؤال بوسه مرد
زنده کن او را به دشنام جواب‌آلود خویش
نظرات