بابافغانی
شمارهٔ ۳۷۷
۱
پروانه یی که رنجد از درد و داغ مردم
باید که پر نگردد گرد چراغ مردم
۲
گل در کنار بخشد بوی مراد آری
بی برگ را چه حاصل از گشت باغ مردم
۳
نزدیک شد که عاشق جام مراد گیرد
از دور چند بیند می در ایاغ مردم
۴
چندانکه بیشتر شد سودای من ز زلفت
نگرفت یکسر مو جا در دماغ مردم
۵
غیرت مبر فغانی بر عشرت حریفان
بر هم نمیتوان زد کنج فراغ مردم
نظرات