بابافغانی
شمارهٔ ۴۳۳
۱
ما سر به آب خنجر قصاب شسته ایم
دست از مراد خویش بصد آب شسته ایم
۲
پهلو نهاده ایم بشمشیر آبدار
وز دل غبار بستر سنجاب شسته ایم
۳
انگشت خاکرا بلب تشنه سوده ایم
دست و دهان ز نقل و می ناب شسته ایم
۴
شبها برای خاک در پاکدامنی
تن را به آب دیده ی بیخواب شسته ایم
۵
گفتار بیخودانه ی ما گریه آورد
دفتر به آب دیده ازین باب شسته ایم
۶
کشتی شکسته وار پریشان بهر کنار
دست تهی ز جمله ی اسباب شسته ایم
۷
خونین قبای خویش در آتش فگنده ایم
کتان خویش در شب مهتاب شسته ایم
۸
ترسم که آفتی رسد این کهنه دلق را
کز بهر سجده بردن محراب شسته ایم
۹
از یاد برده ایم فغانی غم جهان
زنگار دل به صحبت احباب شسته ایم
نظرات