بابافغانی
شمارهٔ ۴۴۲
۱
ترا گزیده برای گزند خویشتنم
هلاک میطلبم نه بیند خویشتنم
۲
گل مراد ز نخل تو آنقدر چیدم
که شرمسار ز بخت بلند خویشتنم
۳
تو گرم گشته و من دل نهاده بر آتش
چه حالتست که هم خودسپند خویشتنم
۴
ز عیش تلخ خودم خنده آید ای دشمن
کند هلاک همین زهر خند خویشتنم
۵
گرم مراد نبخشی مراد خاطر تست
نه بر مراد دل دردمند خویشتنم
۶
بعشق اگرچه همه عمر پند خود دام
کفایتی نشد آخر ز پند خویشتنم
۷
نه صید لاغر یارم فغانی از چه سبب
بدست زور کشد در کمند خویشتنم
نظرات