بابافغانی
شمارهٔ ۳۱
۱
می نوش که شد چمن زر افشان ز خزان
رخ چون گل آتشین کن از آب رزان
۲
کز خاک بسی سرو و قد لاله عذار
آیند روان روند چون باد وزان
نظرات