فایز
شمارهٔ ۱۷۲
۱
به هنگام وداع آن لاله رخسار
ز نرگس ریخت بر گل ژاله بسیار
۲
به گریه گفت فایز عهدت این بود
شکستی عهد و پیمانت به یکبار؟
نظرات