فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۱۱۷
۱
گذشت موسم گل لیک یار جلوه‌گرست
چمن خزان شد و ما را بهار در نظرست
۲
به دل هوای سفر دارم و ندارم پای
بس است، آرزوی من همیشه در سفرست
۳
ز نقل و باده چه ذوقست تلخ‌کامی را
که باده خون دل و نقل، پارة جگرست
۴
به جوی شیر چه دلبستگی‌ست شیرین را
که شیرِ صحبت پرویز قسمت شکرست
۵
عجب که کام من از یار رو دهد فیّاض
که کام من دگر و کام یار من دگرست
تصاویر و صوت
نظرات