فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۵۷۳
۱
چه افتم که خود آفت‌فزای خویشتنم
همه بلای من و من بلای خویشتنم
۲
به باغ دهر ز بیم گزند هر ناکس
همیشه دشمن نشو و نمای خویشتنم
۳
اگرچه خاک رهم جمله بر سر خویشم
وگرچه خارم لیکن به پای خویشتنم
۴
مرا نه شکوه ز دشمن نه رنجشی از دوست
که پایمال جفا از وفای خویشتنم
۵
هزار مرحله طی گرچه شد رهم فیّاض
ولی ز دوری منزل به جای خویشتنم
تصاویر و صوت
نظرات